MITOHA Si Kabayan keuheuleun pisan, sabab Si Kabayan sok ngalamun wae. Digawe bari ngalamun, dahar bari ngalamun, mandi bari ngalamun komo di paciringanmah mani beuki anteng ngalamuna teh…
Sakali mangsa Si Kabayan manggih endog meri, ngagoler dina jarami di sawah mitohana. Si Kabayan atoheun pisan, gancang endog meri teh di bawa kaimah ditembongkeun ka pamajikanana.
“Sukur, ka dieu urang kulub, keur Si Encid,” ceuk pamajikan Si Kabayan.
“Montong” tembal Si Kabayan, “Anggur mah rek dipegarkeun, dihijikeun jeung hayam bapa, nu ayeuna keur nyileungleum” tembal Si Kabayan. Ti dinya endog teh di teundeun hareupeunnana bari ditaksir.
“Kumaha akang wae atuh, ngan ayeuna mihape budak, uing rek ngisikan heula” ceuk pamajikanana bari ngajinjing boboko rek ngisikan di pancuran.
Si Kabayan cingogo di harudum sarung bari nyanghareupan endog. Budak mah di antep wae sina kokorondangan dina palupuh, ari manehna anteng ngalamun deui, kieu ngalamuna teh….
“Endog teh pasti megar, heug bikang, engke pasti ngendog deui. Upamana wae ngendogna sapuluh terus di pegarkeun deui, megar deui jadi boga sabelas meri tah, pek kabeh ngendog deui, mun endogna sapuluhan jadi boga 110 endog, beuki lila meri teh beuki loba. Endogna oge pasti beuki loba. Aing rek jadi bandar endog, endog di jualan aing jadi loba duit. Duitna dibeulikeun domba bikang. Dombana baranahan tepi ka aing loba domba. Dombana dijual kapasar,
terus di beulikeun munding sarakit. Munding oge baranahan, aing bakal loba munding… adeuh.. huhuy… munding aing mani loba di sawah…….”
Keur kitu, geprak wae endog Si Kabayan teh dibaledog ku pamajikanana tepi ka peupeus, sihoreng endog teh kacingcalang.
“Kabayan, cing atuh kana ngalamun teh mani kamalinaan, tuh tenjo Si Encid mani buncunur sirahna tidagor kana tihang, da di antep wae…”
Si Kabayan kalahka molotot ka pamajikannana.
“Kunaon munding aing di ruksak ku maneh..? Rasakeun ieu paneunggeul..” ceuk Si Kabayan bari ngamang-ngamang sapu.
Pamajikan Si Kabayan sieuneun, tuluy lumpat ka imah kolotna, bari ngais budak. Si Kabayan ngudag bari angger ngamang-ngamang sapu.
Mitohana norojol ti imah, tuluy nanya ka Si Kabayan.
“Ku naon maneh teh Kabayan kawas nu teu eling..”
“Bongan munding uing di ruksak ku Si Iteung..”
“Na timana maneh boga munding…?”
“Pan tina ngajual ladang endog asal na mah..” tembal Si Kabayan
“Bohong ketang, ngalamun wungkul, barina ge endogna kacingcalang..” Si Iteung nambalang.
“Euh kitu..” ceuk mitohana.. ,”paingan atuh kebon aing, mani ledug di ranjah munding, ari maneh boga munding mah, hayoh gantian, mun teu di gantian di laporkeun ka pulisi..”
“Ampun pa..” ceuk Si Kabayan “Abdi mah teu gaduh bulu-buluna acan munding teh, eta mah lalamunan. Hayu Iteung urang balik..” Si Kabayan ngajak balik pamajikanana. Mitohana gogodeg.
Isukna Si Kabayan dititah ngala kalapa ku mitohana, tina sapuluh kalapa, Si Kabayan bakal di buruhan kalapa sa hulu. Si Kabayan atoheun pisan, terekel wae naek kana tangkal kalapa rek ngala kalapa nu kolot.
Barang nepi ka luhur tuluy diuk sidengdang dina sela-sela dahan kalapa, teng wae ngalamun.
“Buruh ngala kalapa rek di jual, ladangna di beulikeun kana endog hayam, tuluy di pegarkeun, pek di ingu. Hayamna beuki loba, endogna ge rea deuih, endog di jual ka pasar, aing jadi bandar endog. Tina ladang endog aing rek meuli domba, domba oge ngareaan…. aing jadi bandar domba, tina bati domba aing rek meuli munding… eh ketang moal, moal meuli munding bisi ngaruksak sawah mitoha… ah rek meuli kuda wae. Kudana kuda balap.. kuda Ustrali nu jangkung tea, aing jokina…plok.. plok kudana di lumpatkeun…”
Bari ngalamun kitu teh Si Kabayan reurendeukan dina palupuh kalapa.
“Kuda teh beuki tarik lumpatna… horseh kotoplak…kotoplak……” Si Kabayan beuki motah wae diukna dina palapah kalapa, tepi ka palapah teh pepelenoyan.
Kulantaran motah teung palapah teh potong, Si kabayan ngoleang kabawa ku palapah kalapa. Gebrus wae ka balong. Untungna kalapa teh sisi balong, Si Kabayan pipina bared keuna regang awi, sukuna tipalitek, untung teu potong oge.
Ti harita Si Kabayan kapokeun, tara ngalamun dina tangkal kalapa….. duka tah mun di tempat sejen mah.
Sakali mangsa Si Kabayan manggih endog meri, ngagoler dina jarami di sawah mitohana. Si Kabayan atoheun pisan, gancang endog meri teh di bawa kaimah ditembongkeun ka pamajikanana.
“Sukur, ka dieu urang kulub, keur Si Encid,” ceuk pamajikan Si Kabayan.
“Montong” tembal Si Kabayan, “Anggur mah rek dipegarkeun, dihijikeun jeung hayam bapa, nu ayeuna keur nyileungleum” tembal Si Kabayan. Ti dinya endog teh di teundeun hareupeunnana bari ditaksir.
“Kumaha akang wae atuh, ngan ayeuna mihape budak, uing rek ngisikan heula” ceuk pamajikanana bari ngajinjing boboko rek ngisikan di pancuran.
Si Kabayan cingogo di harudum sarung bari nyanghareupan endog. Budak mah di antep wae sina kokorondangan dina palupuh, ari manehna anteng ngalamun deui, kieu ngalamuna teh….
“Endog teh pasti megar, heug bikang, engke pasti ngendog deui. Upamana wae ngendogna sapuluh terus di pegarkeun deui, megar deui jadi boga sabelas meri tah, pek kabeh ngendog deui, mun endogna sapuluhan jadi boga 110 endog, beuki lila meri teh beuki loba. Endogna oge pasti beuki loba. Aing rek jadi bandar endog, endog di jualan aing jadi loba duit. Duitna dibeulikeun domba bikang. Dombana baranahan tepi ka aing loba domba. Dombana dijual kapasar,
terus di beulikeun munding sarakit. Munding oge baranahan, aing bakal loba munding… adeuh.. huhuy… munding aing mani loba di sawah…….”
Keur kitu, geprak wae endog Si Kabayan teh dibaledog ku pamajikanana tepi ka peupeus, sihoreng endog teh kacingcalang.
“Kabayan, cing atuh kana ngalamun teh mani kamalinaan, tuh tenjo Si Encid mani buncunur sirahna tidagor kana tihang, da di antep wae…”
Si Kabayan kalahka molotot ka pamajikannana.
“Kunaon munding aing di ruksak ku maneh..? Rasakeun ieu paneunggeul..” ceuk Si Kabayan bari ngamang-ngamang sapu.
Pamajikan Si Kabayan sieuneun, tuluy lumpat ka imah kolotna, bari ngais budak. Si Kabayan ngudag bari angger ngamang-ngamang sapu.
Mitohana norojol ti imah, tuluy nanya ka Si Kabayan.
“Ku naon maneh teh Kabayan kawas nu teu eling..”
“Bongan munding uing di ruksak ku Si Iteung..”
“Na timana maneh boga munding…?”
“Pan tina ngajual ladang endog asal na mah..” tembal Si Kabayan
“Bohong ketang, ngalamun wungkul, barina ge endogna kacingcalang..” Si Iteung nambalang.
“Euh kitu..” ceuk mitohana.. ,”paingan atuh kebon aing, mani ledug di ranjah munding, ari maneh boga munding mah, hayoh gantian, mun teu di gantian di laporkeun ka pulisi..”
“Ampun pa..” ceuk Si Kabayan “Abdi mah teu gaduh bulu-buluna acan munding teh, eta mah lalamunan. Hayu Iteung urang balik..” Si Kabayan ngajak balik pamajikanana. Mitohana gogodeg.
Isukna Si Kabayan dititah ngala kalapa ku mitohana, tina sapuluh kalapa, Si Kabayan bakal di buruhan kalapa sa hulu. Si Kabayan atoheun pisan, terekel wae naek kana tangkal kalapa rek ngala kalapa nu kolot.
Barang nepi ka luhur tuluy diuk sidengdang dina sela-sela dahan kalapa, teng wae ngalamun.
“Buruh ngala kalapa rek di jual, ladangna di beulikeun kana endog hayam, tuluy di pegarkeun, pek di ingu. Hayamna beuki loba, endogna ge rea deuih, endog di jual ka pasar, aing jadi bandar endog. Tina ladang endog aing rek meuli domba, domba oge ngareaan…. aing jadi bandar domba, tina bati domba aing rek meuli munding… eh ketang moal, moal meuli munding bisi ngaruksak sawah mitoha… ah rek meuli kuda wae. Kudana kuda balap.. kuda Ustrali nu jangkung tea, aing jokina…plok.. plok kudana di lumpatkeun…”
Bari ngalamun kitu teh Si Kabayan reurendeukan dina palupuh kalapa.
“Kuda teh beuki tarik lumpatna… horseh kotoplak…kotoplak……” Si Kabayan beuki motah wae diukna dina palapah kalapa, tepi ka palapah teh pepelenoyan.
Kulantaran motah teung palapah teh potong, Si kabayan ngoleang kabawa ku palapah kalapa. Gebrus wae ka balong. Untungna kalapa teh sisi balong, Si Kabayan pipina bared keuna regang awi, sukuna tipalitek, untung teu potong oge.
Ti harita Si Kabayan kapokeun, tara ngalamun dina tangkal kalapa….. duka tah mun di tempat sejen mah.
(Tina Lima Abad Sastra Sunda, karya Wahyu Wibisana, spk. )
0 comments:
Post a Comment